Heemkundevereniging Helden kijkt terug op een geslaagde lezing van Ton van Reen. Op donderdagavond 20 november vond in Gemeenschapshuis ‘In Kepèl’, in de geboorteplaats van auteur Van Reen een lezing plaats onder de titel ‘Bokkenrijders en heksenvervolging in Limburg.’
De auteur wist op zijn eigen wijze de bijna zestig aanwezigen geïnteresseerd te laten luisteren naar zijn bevindingen en nam ze mee naar diverse passages uit het rijke oeuvre van Van Reen.
In de achttiende eeuw ging de bevolking van het zuiden van Nederland, België en het Rijnland gebukt onder armoede en honger, als gevolg van misoogsten en het sterven van vee. Gedwongen door de honger trokken groepen mensen eropuit om voedsel te stelen waar het te halen viel, onder meer bij grote boerderijen, kastelen, abdijen en brouwerijen. Ze werden bokkenrijders genoemd omdat ze zich ’s nachts op de rug van duivels, in de gedaanten van bokken, door de lucht zouden verplaatsen.
De overheid, die in Noord-Limburg tot de komst van de Fransen grotendeels Pruisisch was, liet de vervolging van de hongerdieven over aan de plaatselijke schepenbanken.
Ook in Helden waren ze niet welkom. Er stond een galg op de plek die nu nog Heiespoos heet, een verbastering van ‘de heidense post’. Daar heeft menig zigeuner onverdiend het leven gelaten.
Na het vertrek van de Fransen in 1815 was er ook weer veel armoe en raakten veel mensen dakloos en gingen zwerven. De door de Fransen gevormden gemeenten stelde armenjagers aan, om al die zwervers weg te houden. De gemeente Maasbree had een beroepsarmenjager in dienst. Later kregen armenjagers de naam van veldwachters.
Tijdens de pauze en na afloop van de lezing konden de aanwezigen boeken kopen van de auteur die hij ook nog signeerde.